دوران قرنطینه به روایت رمان نویسنده انگلیسی - وبلاگ تور کیش

به گزارش وبلاگ تور کیش به نقل از نیویورکر، در اولین روزهایی که دولت ها در کشورهای اروپایی و آمریکایی دستور قرنطینه صادر کردند و تقریباً بیشتر اصناف و مشاغل تعطیل شد، شبکه های مجازی تبدیل به مکانی برای ارتباط افراد شد. در روزهای ابتدایی قرنطینه جملاتی به نقل از خان دالووی در شبکه اجتماعی توئیتر منتشر شد که لحظه به لحظه زندگی این شخصیت داستان های کلاسیک را در دنیای کنونی روایت می کرد.

خانم دالووی رمانی نوشتهٔ ویرجینیا وولف نویسنده مشهور انگلیسی است که برگرفته از داستان کوتاه خانم دلووی در خیابان باند و داستان ناتمام نخست وزیر است. خانم دلووی در سال 2005 از سوی مجله تایم در میان 100 رمان برتر انگلیسی زبان از سال 1923 نهاده شد.

ویرجینیا وولف یک روز ماه ژوئن از زندگی خانم کلاریسا دالووی در لندن پس از جنگ دنیای اول را از زاویه دید این زن توصیف می نماید. خواننده چنین می انگارد که گویا پا به پای راوی در خیابان های لندن گام برمی دارد و از دریچه نگاه کلاریسا آدم ها و محله های شهر را می بیند. در این گذار تند و ناگسسته، وولف از شهر و آدمهایش تابلویی به پهنای افق در دیدرس خواننده قرار می دهد.

حالا چرا اینکه رمان در ایام قرنطینه از سوی کاربران فضای مجازی و توئیتر مورد استقبال نهاده شده به زندگی خصوصی ویرجینیا وولف و چرایی نگارش این رمان برمی گردد. در حقیقت این رمان که در سال 1923 منتشر شد، پنج سال بعد از همه گیری ویروس آنفولانزا در سراسر دنیا نوشته شده است که منجر به از بین رفتن حدود صدمیلیون نفر در کشورهای مختلف دنیا شد.

داستان خانم دالووی از زبان کلاریسا دالووی نقل می گردد که یکی از بازماندگان همه گیری آنفولانزاست. در هیچ کجای رمان نامی از بیماری نبرده شده است ولی از همان صفحه دوم خواننده به طور غیرمستقیم کاملاً شرایط اضطراب و افسردگی را در خانم دالووی مشاهده می نماید. همه اتفاقات رمان به طور غیرمستقیم به بیماری اشاره دارند. وقتی زنگ کلیسا نواخته می گردد و در کلمات رمان روی آن تاکید می گردد، در اصل به صدای زنگ کلیساها در کشته شدن افراد ناشی از بیماری آنفولانزا اشاره دارد.

ویرجینیا وولف خودش با طور مستقیم با آنفولانزا تجربه تلخی داشته است. مادر ولف به خاطر حمله قلبی ناشی از آنفولانزا فوت نموده است ولی تا این زمان هیچ چیزی در نوشته های نویسنده انگلیسی مشاهده نمی گردد. تراژدی از دست دادن مادر برای نویسنده آنچنان تلخ است که هیچ اشاره ای به مرگ مادر نمی گردد ولی تمام صحنه های شهر از زبان خانم دالووی غمگین و افسرده تعریف می گردد.

به طور کلی بیشتر رمان هایی که وولف بعد از مرگ مادرش نوشت در فضایی غمگین و افسرده روایت می گردد ولی اشاره مستقیمی به علل آن نمی گردد. در دورانی که وولف زندگی می کرد مردم درباره اثرات طولانی مدت ویروس روی بدن انسان و حتی روابط اجتماعی می دانستند ولی هیچ کس درباره آن حرفی نمی زد. شاید همین علت باعث شده که وولف در آثارش و به خصوص در رمان خانم دالووی درباره این بیماری مستقیم صحبت ننموده است. وولف تنها در سال 1926 در مقاله ای درباره بیماری آنفولانزا مطالبی نوشته است.

کارشناسان ادبی می گویند بیماری همه گیر آنفولانزا سال 1918 به خاطر همزمانی با جنگ های دنیای اول و دوم زیاد ردپایی در ادبیات دنیا ندارد و در حقیقت می گردد گفت که گویی در تاریخ گم شده است. در این بیماری یک پنجم جمعیت کره زمین از بین رفت.