خاطره ای زیبا از دکتر باستانی پاریزی
به گزارش وبلاگ تور کیش، خبرنگاران: در پاکستان نام های خیابان ها و محلات اغلب فارسی و صورت اصیل کلمات قدیم است. خیابان های بزرگ دو طرفه را شاهراه می نامند، همان که ما امروز اتوبان می گوییم!
شادروان دکتر باستانی پاریزی می نویسد: بنده برای نمونه و محض سرگرمی دوستان، چند جمله و عبارت فارسی را که در آنجاها به کار می برند و واقعا برای ما تازگی دارد در اینجا ذکر می کنم که ببینید زبان فارسی در زبان اردو چه موقعیتی دارد.
نخستین چیزی که در سر برخی کوچه ها می بینید تابلوهای رانندگی است. در ایران اداره هدایت و رانندگی بر سر کوچه ای که نباید از آن اتومبیل بگذرد می نویسد: عبور ممنوع و این هر دو کلمه عربی است، اما در پاکستان گمان می کنید تابلو چه باشد؟ راه بند* !
تاکسی که مرا به کنسولگری ایران درکراچی می برد کمی از کنسولگری گذشت، خواست به عقب برگردد،یکی از پشت سر به او فرمان می داد، در چنین مواقعی ما می گوییم:
عقب، عقب،عقب، خوب!
اما آن پاکستانی می گفت: *واپس، واپس،بس!
و این حرفها در خیابانی زده شد که به شاهراه ایران موسوم است.
این مغازه هایی را که ما قنادی می گوییم(و معلوم نیست چگونه کلمه قند صیغه مبالغه و صفت شغلی قناد برایش پیدا شده و بعد محل آن را قنادی گفته اند؟) آری این دکانها را در آنجا شیرین کده نامند.
آنچه ما هنگام مسافرت اسباب و اثاثیه می خوانیم، در آنجا سامان گویند.
سلام البته در هر دو کشور سلام است. اما وقتی کسی به ما لطف می نماید و چیزی می دهد یا محبتی ابراز می دارد، ما اگر خودمانی باشیم می گوییم: ممنونم، ممنونم، اگر فرنگی مآب باشیم می گوییم مرسی اما در آنجا کوچک و بزرگ، همه در چنین موردی می گویند: مهربانی*!
آنچه ما شلوار گوییم در آنجا *پاجامه خوانده می گردد.
قطار سریع السیر را در آنجا تیز خرام می خوانند!
جالبترین اصطلاح را در آنجا من برای مادر زن دیدم، آنها این موجودی را که ما مرادف با دیو و غول آورده ایم خوش دامن گفته اند. واقعا چقدر دلپذیر و زیباست.
منبع : از پاریز تا پاریس، محمدابراهیم باستانی پاریزی
رستوران های روباز مشهد
رستوران های نزدیک حرم مشهد
فهرست وسایل سفر به مشهد با اتوبوس
منبع: توریسم آنلاین